در یک روزنامه چه می‌گذرد؟

همشهری، ترجمه: سارا شاپوری - «لیز فورمن»، نویسنده این مقاله، یک سال پیش، مدیریت یک شبکه تلویزیونی محلی را رها کرد و به استخدام یک روزنامه محلی درآمد.

او می‌خواست در یک شغل چندرسانه‌ای فعالیت کند؛ اما اکنون پس از یک سال، او معتقد است که تحرک خود را از دست داده ‌است: «پویایی شبکه تلویزیونی در روزنامه وجود ندارد.» او این مقاله را برای کسانی نوشته است که در شبکه‌های تلویزیونی کار می‌کنند و فکر می‌کنند محکوم به ماندن و کار کردن برای تلویزیون هستند و دوست دارند بدانند در یک روزنامه چه می‌گذرد.
فورمن درباره مهم‌ترین و عمده‌ترین تفاوت‌های تلویزیون و روزنامه می‌نویسد:

١- روزنامه‌ها بزرگ‌تر و گسترده‌تر هستند: واضح به‌نظر می‌رسد؛ ولی تا وقتی در یک روزنامه کار نکنید، این مسئله را درک نمیکنید. مجبور شدم در هفته اول آغاز کارم، چندصد نفر را ملاقات کنم. به‌اندازه بزرگی و گستردگی یک روزنامه، شما باید ملاقات‌های بیشتری را برنامه‌ریزی کنید، گزارش‌های بیشتری تهیه کنید و به انبوهی از نامه‌های پست‌شده و نامه‌های الکترونیک پاسخ دهید. هر طرح یا موضوع، توسط عده زیادی که در قسمت‌های مختلفی کار میکنند، پیگیری می‌شود. ما در یک ساختمان چندین طبقه در مرکز شهر کار میکنیم؛ تعداد زیادی از طبقات این ساختمان در اختیار ماست. حالا شما هم می‌دانید روزنامه‌ها بزرگ‌ترند، یعنی چه.

هم‌چنین، تعداد زیادی خبرنگار و گزارش‌گر در یک روزنامه کار می‌کنند. واضح است که به‌نظر کسی که ١٠سال در یک شبکه تلویزیونی کار کرده، این تعداد کارمند در یک روزنامه، مانند یک ارتش است. روزنامه‌ها این ظرفیت را دارند که مسائل را به‌طور کامل و گسترده منتشر کنند و حتی به‌دنبال ریشه‌ها و تبعات مسائل باشند. هم‌چنین، روزنامه‌ها چند سردبیر و دبیر سرویس و حتی ویراستار و نمونه‌خوان دارند

ادامه نوشته

انقلاب اطلاعاتی-رسانه‌ای و مفهوم دولت-ملت

همهشری، مهدی عراقی - از آغاز تشکیل دولت - ملت‌ها به‌عنوان حاکمیت نیروی سیاسی بر سرزمین محدود، اطلاعات اهمیت ویژه‌ای یافته است.

به بیان دیگر می‌توان گفت که دولت- ملت‌ها از بدو تاسیس، «جوامع اطلاعاتی» محسوب می‌شوند چرا که تولید قدرت برای دولت نتیجه گردآوری، نگهداری و کنترل اطلاعاتی است که در جهت اهداف رهبری جامعه به کار می‌روند. اطلاعات از آغاز برای بقای دولت- ملت‌ها ضروری بود زیرا همان طور که پروفسور «جان‌اریکسون» خاطرنشان می‌کند «جنگ‌ها و عملیات مدرن نظامی [صرفا] به وسیله ابزارهای جنگی انجام نمی‌شوند؛ آنها به وسیله اطلاعات، رهبری و کنترل می‌شوند. اطلاعات همه کار می‌کنند؛ هم جنگ‌افزارها را آتش می‌کنند و هم به آنها می‌گویند به کجا بروند. شبکه نشانه‌ها، کلید کارهاست.

اگر می‌خواهید جهان را خلع سلاح کنید همه رایانه‌ها را به دور بیندازید.» اکنون این سیستم عصبی است که اهمیت یافته است؛ یعنی نشانه‌ها، اطلاعات و ارتباطات. بنابراین اشتهای سیری‌ناپذیر دولت‌ها برای اطلاعات درباره هر چیزی که با منافع ملی آنها در ارتباط باشد به وجود می‌آید و این همان خطری است که هوشیاری دولت – ملت‌ها به‌خصوص دولت- ملت‌های پست‌مدرن را نسبت به‌خود بر‌می‌انگیزد که در دوران پس از جنگ سرد باعث ایجاد ناامنی در میان دولت - ملت‌های پست مدرن شده است.

کوتاه سخن، می‌توان گفت اطلاعات خود تبدیل به‌علت شده است و برخی هم دارای نیروی ویرانگری هستند. فناوری اطلاعاتی جدید چرخ‌های صنعت و جامعه را سریع‌تر به حرکت وا می‌دارد و انبوه عظیم اطلاعات جدید را تولید می‌کند.لیکن این وضعیت درخصوص انواع متفاوت دولت - ملت‌ها به‌طور یکسان صدق نمی‌کند. کشورهای کمتر توسعه یافته که از آنها به‌عنوان دولت - ملت‌های مدرن یاد می‌کنیم چون به تولید فرآورده‌های حاصل از زمین ادامه می‌دهند، ناچار همچنان به قلمرو خود تعلق خاطر دارند. اما در کشورهایی که در آنها سرمایه، نیروی کار و اطلاعات شناور بوده و استیلا یافته‌اند که از آنها تحت عنوان دولت – ملت‌های پست مدرن نام می‌بریم، آن‌‌چنان جایی برای پرستش طلسمی به نام قلمرو جایگاه پیشین وجود ندا

ادامه نوشته

مخدری به نام تلويزيون

ایسنا - تماشای تلویزیون در هند به ‌صورت اعتیاد‌آوری افزایش یافته و تبدیل به یک نوع ماده‌ی مخدر جدید شده‌ است. سایت «ایندیانا تایمز» در نقدی که درباره‌ی عادت به تماشای بی‌رویه‌ تلویزیون در بین مردم کشور هندوستان نوشته‌، آورده‌ است:

هم‌چنان که توزیع‌کنندگان این نوع مواد اعتیاد‌آور هر روزه تعداد بیشتری کانال معرفی می‌کنند و برنامه‌های بی‌محتوا و پوچی را نیز برای پرکردن این کانال‌ها ارائه می‌دهند، صداهای هشدار‌دهنده در میان جشنی از برنامه‌های متعدد که توزیع‌کنندگان به راه‌ انداخته‌اند، هرگز به گوش مصرف‌کنندگان نمی‌رسند.

در دو دهه‌ی گذشته، تحقیقات گسترده در سراسر جهان، تاثیرات مضر تماشای زیاد تلویزیون را مورد بررسی قرار داده‌اند. اگرچه اهمیت و اعتبار این موضوع به هیچ وجه کمتر از ارتباط میان مصرف دخانیات و سلامتی انسان نیست، با این وجود هیچ هشداری در این خصوص داده نمی‌شود. به‌عنوان مثال ارتباط میان خشونت در برنامه‌های تلویزیونی و افزایش آمار روزافزون جرم و جنایت بسیار واضح و مبرهن است و تنها کسانی که این حقایق را نادیده می‌گیرند می‌توانند نسبت به تاثیرات منفی و مضر تلویزیون بر روی جوامع انسانی شک کنند

ادامه نوشته